​۷ قانون برای نه گفتن به کودک:
? حواس کودکتان را پرت کنید.

وقتی در حال انجام کار اشتباهی است٬ به او بگویید: بیا یک کار جدید کنیم یا بگویید: بیا ببین دارم چه کار میکنم!
? فقط وقتی کودکتان در حال صدمه زدن به خود یا دیگری بود به او نه بگویید و از او بخواهید کاری را انجام ندهد.
? از افعال مثبت استفاده کنید.

مثلا به جای اینکه بگویید با دستان خیس کتاب را ورق نزن بگویید: دست هایت را خشک کن بعد کتاب را ورق بزن
?محدودیت های کودک را اعلام نکنید؛در عمل نشان دهید. مثلا وقتی در حال بهم ریختن کشو برای پیدا کردن یک لباس است به جای اینکه بگویید کشو را بهم نریز٬ بگویید: بعد از کارت کشو را مرتب کن

? به فرزندتان حق انتخاب دهید. به جای اینکه بگویید: نه امروز پارک نمی رویم بگویید: به جای پارک رفتن برویم دوچرخه سواری یا استخر؛ یکی را انتخاب کن
? قوانین را برای او از قبل مشخص کنید تا مجبور نباشید مرتب به او نه بگویید .
?حرف خود را عوض نکنید فرزندتان باید یادبگیرد که نه٬ به معنی نه است و هیچ جیز نمیتواند آن را عوض کند.

​فرزندم براي تمام خواسته هايش گريه ميكند، چه كنم؟
گريه زبان نوزادان است. تا زماني كه كودك توان حرف زدن ندارد بسيار طبيعي است كه گريه كند يا جيغ بزند. اما والدين بايد سعي كنند زندگي فرزندشان روي برنامه باشد تا كودك براي نيازهايش هر بار گريه نكند. مادر بعد از مدتي متوجه نشانه هاي رفتاري نوزادش خواهد شد و كم كم ميتواند زندگي نوزادش را بر اساس نيازهايش برنامه ريزي كند. به مرور نوزاد مي آموزد قرار نيست براي همه چي گريه كند، او به والدينش اعتماد پيدا ميكند. اما اگر والدين معتقد باشند كه نوزاد بايد گريه كند، مثلا به مرور بچه خوش خلقي نخواهند داشت. به مرور كه نوزاد بزرگتر ميشود مي آموزد براي خواسته هايش هم گريه كند. موبايل ميخواهد، نميدهيد و او گريه ميكند. اگر به فرزندتان نه ميگوييد و او گريه ميكند قرار نيست توجه ويژه يي به او بدهيد. به ياد داشته باشيد توجه به كار كودك آن را تقويت ميكند. و بدترين رفتار اين است به خاطر گريه كودك، كوتاه بياييد. فراموش نكنيد رمز موفقيت اين است كه تا جاي ممكن نه نگوييد اما زماني كه گفتيد قرار نيست با مانور فرزندتان كوتاه بياييد. اولين بار كه كوتاه آمديد فرزندتان را خراب كرده ايد. و همينجاست كه گفته ميشود فلاني به بچه هاش توجه و آزادي و محبت داده اما بچه ش لوس شده، توجه و محبت و احترام كودك را لوس نميكند، اما تقويت رفتار منفي كودك، باعث لوس شدنش خواهد شد و كودك ياد ميگيرد انقدر گريه كند، خودش را زمين بياندازد، گاز بگيرد، سرش را به زمين بكوبد تا به هدفش برسد. اگر فرزندتان چنين كاري ميكنند تا زماني كه آسيبي ندارد كاملا به رفتارش بي توجهي كنيد. نه نصيحت نه بغل كردن نه داد زدن نه كوتاه آمدن كمك نخواهد كرد بلكه به او مياموزد قدرت دست اوست. تا دو سالگي نيازهاي فرزندتان بايد در كوتاه ترين زمان ممكن انجام شود. اگر نه ميگويد قرار نيست كوتاه بياييد. از دو سالگي به كودك صبر آموخته ميشود. اگر فرزندتان گريه كردن براي رسيدن به خواسته هايش را آموخته بهترين روش بي اعتنايي به رفتار اوست. اگر فرزندتان جملات شما رو ميفهمد به او بگوييد ميدونم ناراحتي اما وقتي گريه ميكني نميفهمم چي ميگي گريه هات كه تموم شد حرف ميزنيم. رمز موفقيت اينجاست كه كوتاه نياييد. يادتان باشد زماني كه خسته شديد، كلافه شديد، دلتان سوخت و كوتاه امديد؛ چه داد بزنيد چه تنبيه كنيد چه او را به خواسته اش برسانيد تنها رفتار اشتباه او را تقويت كرده ايد. 
?????  

​چند روش ساده براي تقويت #هوش_هيجاني کودک:
۱ - به کودکان اجازه دهيد احساسات منفي خود را بروز دهند. ترس، عصبانيت، نگراني، تنفر و اندوه احساساتي کاملا طبيعي است و نبايد آن ها را سرکوب کرد به آن ها اجازه دهيد پس از بروز احساس بد خود، آن را به يک احساس مثبت و مفيد تبديل کنند. به طور مثال بگويند من عصباني شدم اما حالا بهترم. کودکاني که مي توانند به موقع احساسات منفي و مثبت خودرا بروز دهند اغلب مشکلات رفتاري کمتري دارند و قادر به همدلي بيشتري با ديگران هستند. 

۲- به آن ها کمک کنيد احساسات خود را نامگذاري کنند. به طور مثال وقتي کودک از کاري سرخورده شده به او بگوييد به نظر مي رسد نااميد شده اي يا اين که فکر کنم خسته شده اي.

۳ - از او بخواهيد احساسات خودش را نقاشي کند. به او بگوييد فکر مي کني وقتي عصباني هستي چه شکلي مي شوي؟!

۴ - فراموش نکنيد شما بزرگ ترين الگوي رفتاري و هيجاني فرزندان هستيد.
?????  

وقتی مرتب با فرزندتان صحبت می کنید و در گفتگوها گوشزد می کنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و چه فداکاریها که نکرده اید…

در واقع مرتب به فرزندتان القاء می کنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور می کند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمی دهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد.

در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند.

خیلی از ماحتی بلد نیستیم آرزو کنیم و گاهی آرزوهایمان را هم از روی دست بقیه تقلب می‌کنیم!

نگاه می‌کنیم ببینیم مردم دوست دارند کجا زندگی کنند؟ مردم دوست دارند با چجور آدمی ازدواج کنند؟ مردم عاشق کدام ماشین هستند؟ کدام مارک کیف و کفش و لباس هست که اگر بپوشی همه دهانشان باز می‌ماند؟

خلاصه می‌نشینیم آرزوهای مردم را درمیاوریم و میفهمیم مردم چی دوست دارند بعد همان‌‌ چیزها را می‌گذاریم در لیست آرزوهایمان!
آن وقت هدفمان از خریدن هرچیزی فقط دراوردنِ چشم بقیه است. هدفمان از شغلی که می‌خواهیم بدست بیاوریم کور کردنِ چشم حسودان است
و هدفمان از ازدواجمان این است هرکس زندگی‌مان را دید دلش بخواهد جای ما باشد!

ولی راستش ما با آرزوهایی که مال خودمان نیست هیچوقت رنگ خوشبختی را نخواهیم دید
شاید در مقابل این همه جانی که داریم می‌کَنیم موفق شویم حسرتِ دیگران را بخریم اما زندگی‌ای که چشم مردم دنبالش باشد به دهان آدم مزه نمی‌کند که!
من فکر می‌کنم کاش هرکدام آرزوهای خودمان را داشتیم و پیِ دلِ خودمان می‌رفتیم
وقتی آرزوهای یکدیگر را می‌دزدیم، خوشحالیِ رسیدن به آرزوهایمان بارِ دلِ آنهایی می‌شود که آن آرزو را دارند و بهش نرسیده‌اند
این یعنی شادی‌ای که یک وَرَش غم است
من دوست دارم دنبالِ دلِ خودم بروم و برای آرزوهای خودم زندگی‌ام را خرج کنم
من دلم شادی‌ای می‌خواهد که همه‌وَرَش شادی ست
با آرزوهایی که مالِ خودِ خودِ خودم است!

چهارچوب‌های محبت چیست؟!!!”

محبت یعنی حمایت کردن، زمانیکه زن و شوهری در سختی‌های زندگی همدیگر را حمایت کنند، علاوه بر اینکه غیرمستقیم به فرزندانشان حامی شدن را می‌آموزند، همچنین رابطه‌ی موفق و پر دوام خواهند داشت.

الکی گوش نکنید! محبت، به دقت به حرف همسر گوش دادن است و با سئوالاتی مانند اینکه «می‌توانی اطلاعات بیشتری بدهی تا بفهمم دقیقا منظورت از این گفته چیست، را در بر می‌گیرد.» این نوع گفتگوهای همدلانه محبت زن و شوهر را بیشتر می‌کند.

 محبت یعنی مذاکره بر سر تفاوتها و پیدا کردن نکات مشترک یکدیگر است. در مذاکره از چیزی می‌گذرید تا به چیزی برسید تا تعادل و سازش در زندگی برقرار گردد

آیا همسرتان را پذیرفته‌اید؟ یک دقیقه فکر کنید، آیا همسرتان را با تمام نواقصش پذیرفته‌اید؟ محبت پذیرش همسر به همان صورتی که هست با همه خوبی‌ها و بدی‌هایش. پذیرش اساس رابطه زوج است. زن و شوهر نقایص یکدیگر را می‌پذیرند و در یکدیگر این اعتماد را ایجاد می‌کنند که تمام سعی خود را برای بهتر شدن انجام خواهند داد.

بهترین راه دوستی با همسر: اگر مدام در فکر این هستید که فرصتی پیش بیاید تا وسایل خصوصی همسرتان را بگردید، در میزان اعتمادتان به شریک زندگیتان تجدید نظر کنید. محبت یعنی اعتماد، اعتماد یعنی تعهد، اعتماد قلب و روح عشق است. بهترین راه برای جلب اعتماد همسر این است که نشان بدهید که او قابل اعتماد است

هنر زندگی کردن؛ هنر محکوم کردن نیست!”

زن و مرد وقتی به مشاور مراجعه می‌کنند، سعی دارند که طرف خود را محکوم کنند. مقصر بدانند، تحقیر کنند، خرد کنند. توجه ندارند وقتی من همسرم را خرد و خاکشیر کنم، چگونه دیگر می‌توانم با او زندگی کنم…!

ممکن است همه ما آسیب‌های روانی داشته باشیم، عقده و گره روحی داشته باشیم، حس انتقام‌جویی داشته باشیم و در مقاطعی خشمگین و پرخاشگر شویم.

قدم اول برای تفاهم در زندگی مشترک این است که یکدیگر را محکوم نکنیم. می‌توانیم عیوب یکدیگر را با ذکر مورد و نشانه بگوییم. می‌توانیم علت‌یابی هم بکنیم.

 محکوم کردن یعنی بن بست ایجاد کردن. وقتی شما همسرتان را محکوم می‌کنید؛ باید فاتحه این رابطه را بخوانید. نخستین توصیه این است که سعی کنیم به جای محکوم کردن یکدیگر را بشناسیم.

این که شوهر من به خانواده خودش علاقه‌مندتر است، ببینیم چرا؟ این که با فرزندمان رابطه خوبی ندارد، ببینیم چرا؟ این که مدام ذهنش مشغول است، ببینیم چرا؟ پرخاشگری او برای چیست؟ چرا به زندگی خانوادگی علاقه‌ای ندارد؟ وقتی شما کسی را محکوم می‌کنید دیگر نمی‌توانید او را بشناسید

چگونه به فرزندم بياموزم از خود دفاع كند

 معمولا كودكان حدود دو تا سه سالگي در زمان بازي يكديگر را هول مي دهند، گاز مي گيرند و يا كتك مي زنند. آنها به شدت از رفتار همسالان خود خشمگين مي شوند. زيرا هنوز رابطه برابر را نياموخته اند.
باید توجه کنیم که كتك زدن در سن ٣ سالگي يا بعد از آن طبيعي نيست و نياز به بررسي دارد.

وظیفه والدین به هنگام دعوای کودکان چیستت؟ آيا والدين بايد دخالت كنند؟

 اين وظيفه كودكان در اين محدوده سني نيست كه از خود مراقبت كنند. آنها نياز دارند شخص بزرگسالي كنار آنها باشد تا اگر كودكي اقدام به زدن يا هول دادن ديگري كرد، فرد بزرگسال بدون داد زدن يا دعوا كردن او را متوقف كنند.

آیا این جمله درست است؟ (اگر زد تو هم بزن)

اين جمله، آسيب فراواني به كودك ما خواهد زد. تمام آموخته هاي فرزندتان را زير سوال خواهد رفت و اين سوال پيش مي آيد پس اگر كسي كار بدي كرد من هم مي توانم آنرا تكرار كنم؟

به یاد داشته باشید كودكي كه مي زند درونش لبريز از حس بد به خود و ديگران است. البته او فقط می خواهد به خواسته خود برسد و رفتار پرخاشگرانه اش واقعا برای آسیب زدن به فرد مقابل نیست. در حقيقت كودكي كه كتك مي زند از كودكي كه كتك مي خورد بيشتر آسيب مي خورد و احساسات منفي بيشتري را درون خود احساس مي كند.

در برخی موارد این کار کودک مقابل را در معرض خطر آسيب فيزيكي بعضا جبران ناپذير قرار مي دهد و از سویی به كودكان خشم، مجازات و كينه ورزي را آموزش خواهد داد.

 پس در چنین موقعیتی رفتار مناسب چیست؟

 بايد بدانید زماني كه كار به برخورد فيزيكي رسيد، به فرزندتون بياموزيد بهتر است دست خود را بالا بياورد و بگويد نزن. با آموزش اين رفتار به فرزند خود، شما به او مي آموزيد كه در رابطه با ديگران مي تواند حد و مرز مشخصي قرار دهد و از خود دفاع كند.

اگر طرف مقابل به كار خود ادامه داد، فرزند شما بايد محيط را ترك كند. با اين كار به فرزندتان مي اموزيد كه انسانهايي در زندگي سر راه ما قرار خواهند گرفت كه دچار اختلالات رفتاري هستند، و عاقلانه ترين واكنش اين است كه با اين افراد درگير نشويم.

 ترك كردن محيط نه نشانه ترسو بودن شخص است، و نه دليل بر بي عرضگي او مي باشد، تنها نشان مي دهد شخص فرق خوب و بد، و درست و غلط را ميداند.
چنین کودکانی در بزرگسالی می توانند رفتار مناسبی داشته باشند و در مشاجرات از درگیر شدن با دیگران اجتناب کنند

زوجین حتما بخوانند

خطرناک ترین جمله چیست ؟

من همینم که هستم

گفته می شود خطرناک ترین جمله ای که بین زوجین رد و بدل می شود، این است:
«من همینم که هستم.»

در این جمله کوتاه می توانیم غرور، لجاجت، خودرایی، خودخواهی، درجا زدن و به تدریج راندن آدم ها از اطراف خود را حس کنیم.
اگر من و شما هم به طور غیرمستقیم یا ناخواسته این جمله در ذهن مان نقشی دارد، باید بسیار مراقب باشیم که از دام رکود، سکون و فسیل شدن رهایی یابیم.

انسان های بزرگ حتی از کودکان هم درس می گیرند. اساتید خبره و باتجربه بیشتر از واژه «نمی دانم» استفاده می کنند. دانشمندان توانمند در بسیاری از موارد می گویند: «در تخصص من نیست» و انسان های وارسته بیشتر اوقات سکوت می کنند و می گویند: «نظر شما چیست؟»

راز تغییر در احساس نیاز به تغییر و پرهیز از احساس خودکامگی و برترین بودن است

سعی کنید پدر و مادر كافى باشيد نه كامل!

دانستن موارد زير به شما كمك مي كند تا پدر و مادرى كافى براي فرزندان خود باشيد.

? كودكان با يكديگر متفاوت هستند و با کیفیت و سرعتهاي متفاوتي رشد مي كنند.

بنابراین انتظارات خود را مطابق با کیفیت و سرعت رشد آنها تنظیم کنید.

? هیچ انسانی بی عیب و بی نقص نیست.

بنابراین از خود و از كودك خود انتظار كامل و بي عيب بودن نداشته باشيد .

? یادتان باشد که تلاش براي يك پدر و مادر بي عيب بودن، احساس ناكامي و بي كفايتي را در شما بالا خواهد برد.

پس تلاش کنید برای فرزند خود والدین مناسبی باشید ولی یادتون باشه که گمالگرایی افراطی می تواند شما را دچار استرس کند و از کیفیت والدگری شما بکاهد.

? اين كه با بچه دار شدن والدين بايد همه چيزشان، كودك باشد، تفكر سالمي نيست.

بنابر این یادتان باشد که برای همه کارهای خودتان برنامه ریزی کنید تو کودک بداند که جزئی از برنامه شما است نه همه زندگی شما.
به یاد داشته باشید که این کار موجب خواهد شد فرزندتان در بزرگسالی جزو افراد پرتوقع و لوس نباشد.

? اگر نيازهاي شخصي شما برآورده نشود قادر نخواهيد بود كودك سالمي تربيت كنيد.

 بنابراین سعی کنید با برآورده کردن نیازهای متناسب خود ، برای تربیت فرزندان خود، بیشتر آماده شوید.

?كودك بايد قبل از آموختن يك مهارت جديد از نظر رشدي آمادگي لازم را پيدا كرده باشد.

?همه كودكان بايد توان پذيرش محدوديت ها و ناكامي ها را پيدا كنند و احساس ناكامي خود را هنگامي كه به چيزي دست نمي يابند، كنترل كنند.

 بنابراین از پاسخهای مثبت همیشگی به فرزندان اجتناب کنید و در برخی موارد از جواب نه استفاده کنید.

? کودکان به قول هایی که از سوی شما به آنها داده می‌شود باور جدی دارند و آن اعتماد دارند
و پایه های اعتماد آنها به دنیای بیرون با رفتار شما شکل می گیرد.
بنابراین به توافقي كه با كودك خود مي كنيد، و قولی که می دهید، پايبند باشيد.

? دخالت اطرافیان در تربیت فرزند موجب دوگانگی رفتار کودکان می شود و از سوی دیگر موجب کاهش قدرت والدین در کنترل رفتار فرزند شده و موجب کاهش اعتماد کودک به والدین می شود
 بنابراین اجازه ندهيد ديگران مانع كارايي و خود كفايي شما در تربيت فرزندانتان شوند. البته در این فرایند مراقب باشید احترام پدربزرگها و مادر بزرگها حفظ شود